„Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże.”

Tym zdaniem Jezus rozpoczyna swoją 3 letnią publiczną działalność. Rozpoczyna od Galilei: Nazaret- gdzie się wychował, Kana Galilejska- gdzie dokonał pierwszego cudu, Kafarnaum- miasto pierwszych Apostołów. Biorąc pod uwagę to, kim On jest i co dokonał – jest to niewątpliwie czas przełomu nie tyko dla Kościoła, ale i dla całego świata.

„Czterdzieści dni przebywał na pustyni,”

Każde ważne wydarzenie Jezus poprzedzał modlitwą: przed wyborem dwunastu, wskrzeszeniem Łazarza, rozmnożeniem chlebów, ewangelizację poza Galileą, na górze przemienienia, przed pojmaniem – najpierw w Wieczerniku, a kończy w Getsemani, przed śmiercią z krzyża. Niewątpliwie, ta modlitw – ponieważ w raz z rozpoczęciem działalności publicznej, rozpoczął się czas przełomowy w historii zbawienia – ta modlitwa wsparta postem jest najdłuższa jaką wykonał Jezus i chociaż nie znamy jej treści, to jednak wiemy co jej towarzyszyło i co było jej przyczyną.

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”

Po 40 dniowej pokucie, której towarzyszyła modlitwa, Jezus rozpoczyna swoją 3 letnią działalność publiczną poprzez którą chciał nawrócić najpierw swoich rodaków. Grzech panoszył się nawet w świątyni, z której uczyniono – jak usłyszymy w 3 niedzielę WP – „…jaskinię zbójców”. Pragnieniem Jezusa było, aby nawracający się zrywając z grzechem uwierzył również w Dobrą Nowinę, rozpoznając, że On jest Mesjaszem i Zbawicielem; Synem Boga z miłości posłanym do ludzi, aby w ich imieniu przeprosić Boga. Dziś wiemy, że ta misja co do narodu wybranego nie powiodła się , a ci którzy uwierzyli byli prześladowani i musieli uciekać z Palestyny. Te grzechy w konsekwencji sprowadziły nieszczęście na ten naród i na to miejsce – w 70 roku przyszli Rzymianie pod wodzą Tytusa. Spalili świątynię i zburzyli Jerozolimę. Trwanie w grzechu i brak nawrócenia zawsze sprowadza na człowieka jakieś nieszczęście, a nawet śmierć. Są dwa życia: doczesne i nadprzyrodzone i są również dwie śmierci: śmierć ciała i śmierć duszy i ta druga jest dla człowieka groźna, bo oznacza, że umarł Bóg, a dusza stała się siedliskiem demonów – życie nie znosi próżni. Podczas gdy ta pierwsza śmierć znaczy niewiele, bo tylko tyle co wiadomość, że dla człowieka zmienia się świat w którym będzie teraz żył; ta druga natomiast jest bardzo ważna, bo ona określa: jaki to będzie świat i jakie to będzie życie – ono już nie ulegnie zmianie. Podczas, gdy ta pierwsza dotyczy wszystkich, to ta druga tylko tych, którzy spożyli truciznę- grzech. Jedynym antidotum na ten rodzaj trucizny jest lek o nazwie – NAWRÓCENIE.